Bericht van de voorzitter
Het doet zeer dat zo'n trieste gebeurtenis als het overlijden van Marjolijn de Vries, zoveel mensen zoveel verdriet doet. Toch haalt het ook het beste in mensen en onze vereniging naar boven. De saamhorigheid en de liefde waarmee Dames 1 vanaf woensdag samen het intense verdriet deelde en samen zocht naar een manier om uiting te geven aan dit verdriet was indrukwekkend. Onder deze droevige omstandigheden waren zij er voor elkaar en wilden ze tonen dat ze iedereen, die om Marjolijn gaf, tot steun wilden zijn. In de eerste plaats natuurlijk de ouders en naaste familie van Marjolijn, maar ook elkaar en alle clubleden die Marjolijn of de familie gekend hebben.
De wijze waarop ze dit hebben gedaan verdient een groot compliment. Het samenkomen op zondag was mooi en intens. Het gedenkboek, dat ze gemaakt hebben en dat dit weekend in de bestuurskamer lag, getuigt van hun respect voor Marjolijn en van het grote verdriet dat haar overlijden heeft gebracht. Vele clubleden en ouders hebben van de gelegenheid gebruikt gemaakt om in dit boek hun medeleven te betuigen aan de familie. Het boek vormt zo een mooi symbool van het feit dat onze vereniging ook in deze trieste omstandigheden grote saamhorigheid vertoont.
Er waren deze week meer blijken van medeleven en respect voor Marjolijn. De één minuut stilte op zondag die alle teams voorafgaande aan hun wedstrijd hielden, was tekenend voor onze vereniging. Ook onze tegenstanders deelden in het verdriet en toonden begrip en respect door samen met onze teams de minuut stilte waardig en respectvol in acht te nemen. We hadden ervoor gekozen de minuut stilte niet op zaterdag bij de jeugdwedstrijden te doen, maar het getuigt van medeleven en respect dat enkele jeugdteams op eigen initiatief dat toch deden.
Veel oud-leden en vrienden van Marjolijn kwamen zondag speciaal naar de club om elkaar te steunen; ook dat laat zien dat velen een grote band met de vereniging hebben. Het tonen van medeleven en verdriet bleef dus niet alleen beperkt tot Dames 1 en het liet zien dat we allemaal erg getroffen zijn door het plotselinge overlijden van Marjolijn.
Het geeft een warm gevoel dat dit door velen op zo'n mooie en persoonlijke wijze gedaan is, maar het blijft zeer doen dat zo'n trieste gebeurtenis daarvoor de aanleiding is. Maandag zullen ongetwijfeld velen in kerk aanwezig zijn bij het afscheid van Marjolijn. Te weten dat we afscheid moeten nemen van Marjolijn, terwijl ze nog zo jong was en door velen zo geliefd, zal hartverscheurend zijn. Ik kan dan ook slechts iedereen, maar in het bijzonder de naaste familie, heel veel sterkte wensen.
Tot schrijfs,
Theo van Tilburg