Het Zilveren Heuneind
Dat was een heugelijk feit, gevolg van een vooruitziende blik van wijze mensen, die voorzagen dat de hockeysport zou veranderen en afscheid zou gaan nemen van het echte groene gras. Sprietjes plat trappen op zondag zou tot het verleden gaan behoren, en ze hebben gelijk gekregen. Hockey op gras is niet meer te bedenken en alleen de mensen boven de 30 kunnen zich nog herinneren hoe dat voelde. Van één veld werden dat er twee en uiteindelijk zijn we de trotse bespelers van drie kunstgrasvelden.
Bij de aanleg van het eerste kunstgrasveld is ook de stichting Het Heuneind opgericht, een tweede bewijs van een vooruitziende blik van wijze mensen. Aanvankelijk leek de stichting bedoeld om de velden in onder te brengen omdat die constructie bepaalde BTW-vriendelijke voordelen had. De bestuurders van het eerste uur dachten daar echter anders over. Kunstgrasvelden hebben geen eeuwig leven en moeten goed onderhouden worden. Dat is duur en vergt om de zoveel jaar grote investeringen. Bij een groeiende hockeyclub als Berkel-Enschot ligt het gevaar op de loer van het uitgeven van genoeg geld om de begroting te laten sluiten op nul met het risico dat je altijd net iets te veel uitgeeft. Van sparen komt dan helemaal niets terecht. Als dan een toplaag van een veld vervangen moet worden, staat de club te kijken en moet ze op dat moment maar zien waar het geld vandaan gehaald wordt. Alle hockeyers hebben wel eens gespeeld op een club waar het kunstgras zo erbarmelijk slecht was, dat terug verlangd werd naar die goede oude tijd op een gras-met-knollen-veld. Dat zal ons nooit gebeuren.
Zie daar nou het grote nut en de toegevoegde waarde van stichting Het Heuneind. Vanaf het begin zijn de bestuursleden Hans Donders, Jan van Hussen en Bertus de Groot actief om op consciëntieuze wijze de velden te beheren, te sparen voor investeringen en in samenspraak met het bestuur van de club investeringen te doen die er voor zorgen dat onze leden altijd kunnen spelen op een fatsoenlijk veld, zonder de (financiële) zorg over de investeringen die noodzakelijk zijn. De grond is eigendom van de gemeente en daar heeft de stichting een opstalrecht op, de velden zijn eigendom van de stichting en de club huurt van de stichting de velden. Uit die huurinkomsten spaart de stichting om de velden te onderhouden en te vernieuwen en zo is de cirkel rond. Hans Donders noemt het "verschillende vakken van dezelfde portemonnee" en dat is ook zo. Verschillende vakken merken we aan de scheiding van verantwoordelijkheden, die door de bestuursleden van de stichting uiterst serieus genomen wordt. Dezelfde portemonnee merken we aan de bijzonder prettige samenwerking tussen de besturen van de club en de stichting en de wijze waarop het bestuur van de stichting zich de belangen van de club aantrekt.
Onlangs bestond de stichting Het Heuneind 25 jaar. De bestuurders van het eerste uur, Hans Donders, Jan van Hussen en Bertus de Groot, hebben te kennen gegeven dat zij na willen denken over een andere samenstelling van het bestuur. Daar denkt het bestuur van de club in mee. De stichting heeft nog een lange toekomst voor zich, zo lang de club op de velden blijft hockeyen. En zo lang zal het bestuur van de stichting begaan blijven met het belang van de club. Na 25 jaar trouwe dienst zit de verantwoordelijke taak van het eerste bestuur er op. Zij hebben voor de club veel betekend en hebben een wezenlijke bijdrage geleverd aan de core-business van onze club: hockeyen!
Als leden en bestuur van MHC Berkel-Enschot zijn wij hen zeer veel dank en respect verschuldigd voor de wijze waarop zij zich 25 jaar lang gekweten hebben van hun taak.
In petit comité zal het bestuur van de club het bestuur van de stichting nog materieel in het zonnetje zetten, vanaf deze plaats is het mij een groot genoegen Hans Donders, Jan van Hussen en Bertus de Groot te feliciteren met hun zilveren jubileum en hen hartelijk te danken voor al het goede werk wat gedaan is.
Namens alle leden van MHC Berkel-Enschot
Marc Heuvelmans, voorzitter
| Nog geen agenda punten. |