Bericht van de voorzitter
22-5-2011 |
Vandaag, een week voor het einde van de reguliere competitie, speelden veel teams hun laatste thuiswedstrijd. Terwijl bij de jeugd nog veel teams strijden voor een kampioenschap geldt dit bij de seniorenteams enkel nog voor dames 3. Normaal gesproken een weekend dus vol spanning en voor spelers en ouders, supporters een enerverende tijd.
Dit weekend echter lag er echter een schaduw over onze vereniging. Het overlijden van Peter Vugts plaatst alle sportieve beslommeringen in een geheel ander daglicht. Jongens C1 en JB1 hebben zaterdag samen op waardige wijze afscheid genomen van Peter in de hoop dat dit voor hun teamgenoten, Kasper en Zeger, en naaste familie een troost kan zijn. Op zondag werd een minuut stilte gehouden bij de wedstrijd van Heren 1. Peter was, als ouder, betrokken bij de vereniging. Het lege veld zaterdagmiddag, tijdens de afgelaste wedstrijd, was dan ook een symbool voor de leegte die hij achterlaat.
Dat MC1 hun kampioenswedstrijd, ondanks een groot veldoverwicht niet wint is voor mij dan ook wat makkelijker te relativeren. Dat MB2 wel weet te winnen is prachtig en super voor de meiden, maar mijn gedachten zijn er niet echt bij. Vanzelfsprekend gun je alle teams het beste en hopen we komend weekend veel kampioenen te kunnen begroeten bij de afsluiting van het seizoen, maar dit weekend wil dat niet echt lukken.
Dit geldt ook voor het feit dat we weten dat we na dit seizoen afscheid nemen van leden. Na ieder seizoen besluiten spelers en speelsters voor zichzelf wat ze willen, een stapje terug doen of juist een stapje hoger proberen, nog een jaartje eraan plakken of misschien toch eens meer tijd nemen voor andere zaken. Zo heeft iedereen zijn eigen overwegingen en weten we dat er ook bij de start van een nieuw seizoen weer veel nieuwe leden te begroeten zijn.
Vele jaren ben ik voorzitter geweest van de jeugd en daardoor heb ik ook het voorrecht dat ik veel leden van de vereniging ken. Dat sommige trouwe leden na vele jaren afscheid nemen is een gegeven, maar dat wil niet zeggen dat dit mij onberoerd laat. Natuurlijk ken ik niet iedereen en bestaat het gevaar bij het noemen van namen ik leden tekort doe. Toch betreurde ik het vandaag zeer, dat Gijs Vugs niet met een overwinning afscheid kon nemen van zijn club. Gijs is niet alleen al 20 jaar lid van de club, maar van dichtbij heb ik mogen meemaken hoe hij de club een warm hart toedraagt. Enkele maanden geleden, gaf ik aan dat ik ervaar dat het speltechnisch niveau van onze vereniging duidelijk is toegenomen. Zonder andere leden tekort te willen doen, weet ik dat Gijs daaraan zijn steentje zeer zeker heeft bijgedragen. Gijs woont al even in de regio Nijmegen en gaat de uitdaging aan om bij Union overgangsklasse te spelen. We gunnen hem van harte dat hij hieraan veel plezier zal beleven, zoals ook hij veel jeugdspelers bij onze vereniging plezier heeft gegeven. Maar het blijft jammer dat zijn talenten voor onze vereniging nu verloren gaan.
Want dat is het mooie van een vereniging; het plezier dat Frans van de Schoot, zijn coach jaren geleden, in dat jongensteam stak, is na jaren terug te zien. Veel spelers uit dat team zijn nu zeer actief in de vereniging. Enthousiasme, gemeenschapszin en liefde voor de club betalen zich op deze wijze uit. Ik ben ervan overtuigd dat Gijs dat over enkele jaren ook zal ervaren. En dit geldt dan niet alleen voor Gijs maar voor die actieve leden van onze vereniging die hun steentje bijdragen. In het bestuur en in commissies zullen ook weer leden plaatsmaken voor anderen, die weer vol enthousiasme aan de slag gaan. Als vereniging moeten we daar misschien toch wat vaker bij stil staan, want het is prachtig dat onze vereniging zo bloeit, maar niet vanzelfsprekend. Het is aan de inzet van die leden (en ouders) te danken.
Theo van Tilburg
voorzitter
Vandaag, een week voor het einde van de reguliere competitie, speelden veel teams hun laatste thuiswedstrijd. Terwijl bij de jeugd nog veel teams strijden voor een kampioenschap geldt dit bij de seniorenteams enkel nog voor dames 3. Normaal gesproken een weekend dus vol spanning en voor spelers en ouders, supporters een enerverende tijd.
Dit weekend echter lag er echter een schaduw over onze vereniging. Het overlijden van Peter Vugts plaatst alle sportieve beslommeringen in een geheel ander daglicht. Jongens C1 en JB1 hebben zaterdag samen op waardige wijze afscheid genomen van Peter in de hoop dat dit voor hun teamgenoten, Kasper en Zeger, en naaste familie een troost kan zijn. Op zondag werd een minuut stilte gehouden bij de wedstrijd van Heren 1. Peter was, als ouder, betrokken bij de vereniging. Het lege veld zaterdagmiddag, tijdens de afgelaste wedstrijd, was dan ook een symbool voor de leegte die hij achterlaat.
Dat MC1 hun kampioenswedstrijd, ondanks een groot veldoverwicht niet wint is voor mij dan ook wat makkelijker te relativeren. Dat MB2 wel weet te winnen is prachtig en super voor de meiden, maar mijn gedachten zijn er niet echt bij. Vanzelfsprekend gun je alle teams het beste en hopen we komend weekend veel kampioenen te kunnen begroeten bij de afsluiting van het seizoen, maar dit weekend wil dat niet echt lukken.
Dit geldt ook voor het feit dat we weten dat we na dit seizoen afscheid nemen van leden. Na ieder seizoen besluiten spelers en speelsters voor zichzelf wat ze willen, een stapje terug doen of juist een stapje hoger proberen, nog een jaartje eraan plakken of misschien toch eens meer tijd nemen voor andere zaken. Zo heeft iedereen zijn eigen overwegingen en weten we dat er ook bij de start van een nieuw seizoen weer veel nieuwe leden te begroeten zijn.
Vele jaren ben ik voorzitter geweest van de jeugd en daardoor heb ik ook het voorrecht dat ik veel leden van de vereniging ken. Dat sommige trouwe leden na vele jaren afscheid nemen is een gegeven, maar dat wil niet zeggen dat dit mij onberoerd laat. Natuurlijk ken ik niet iedereen en bestaat het gevaar bij het noemen van namen ik leden tekort doe. Toch betreurde ik het vandaag zeer, dat Gijs Vugs niet met een overwinning afscheid kon nemen van zijn club. Gijs is niet alleen al 20 jaar lid van de club, maar van dichtbij heb ik mogen meemaken hoe hij de club een warm hart toedraagt. Enkele maanden geleden, gaf ik aan dat ik ervaar dat het speltechnisch niveau van onze vereniging duidelijk is toegenomen. Zonder andere leden tekort te willen doen, weet ik dat Gijs daaraan zijn steentje zeer zeker heeft bijgedragen. Gijs woont al even in de regio Nijmegen en gaat de uitdaging aan om bij Union overgangsklasse te spelen. We gunnen hem van harte dat hij hieraan veel plezier zal beleven, zoals ook hij veel jeugdspelers bij onze vereniging plezier heeft gegeven. Maar het blijft jammer dat zijn talenten voor onze vereniging nu verloren gaan.
Want dat is het mooie van een vereniging; het plezier dat Frans van de Schoot, zijn coach jaren geleden, in dat jongensteam stak, is na jaren terug te zien. Veel spelers uit dat team zijn nu zeer actief in de vereniging. Enthousiasme, gemeenschapszin en liefde voor de club betalen zich op deze wijze uit. Ik ben ervan overtuigd dat Gijs dat over enkele jaren ook zal ervaren. En dit geldt dan niet alleen voor Gijs maar voor die actieve leden van onze vereniging die hun steentje bijdragen. In het bestuur en in commissies zullen ook weer leden plaatsmaken voor anderen, die weer vol enthousiasme aan de slag gaan. Als vereniging moeten we daar misschien toch wat vaker bij stil staan, want het is prachtig dat onze vereniging zo bloeit, maar niet vanzelfsprekend. Het is aan de inzet van die leden (en ouders) te danken.
Theo van Tilburg
voorzitter
Hoofdsponsoren
Sponsoren
Teams
Agenda
| Nog geen agenda punten. |